‘We vinden het belangrijk dat onze medewerkers een goede werk-privé balans hebben, dat zorgt ervoor dat mensen goed in hun vel zitten en het is goed voor de productiviteit en effectiviteit’.
Het is een zinnetje dat ik in veel gesprekken met werkgevers langs hoor komen. Er zit iets venijnigs in. Het eerste deel van de zin lijkt de mens centraal te stellen. Het heeft de mens als doel zou je kunnen zeggen, in het laatste deel, ‘het is goed voor de productiviteit en effectiviteit’, is de mens meer een middel. Een ingewikkeld vraagstuk. Zijn werknemers doel of middel?
In ons huidig werkklimaat, dat toch vooral getekend wordt door prestatiedruk, winstgerichtheid en concurrentie, is het vanzelfsprekend dat mensen een middel zijn om bedrijfsdoelen te realiseren. Zelfs de medewerkers zullen dat beamen. Human Resources zijn we. Toch?
Je ziet inmiddels steeds vaker organisaties die daar toch iets anders over denken. Die zetten de medewerker voorop. Het bedrijf Greyston Bakery, bekend om hun ‘open hiring’ is zo’n voorbeeld. Zij zijn hun bedrijf begonnen om mensen met geen of weinig kansen op de arbeidsmarkt een kans te bieden. ‘We don’t hire people to bake brownies, we bake brownies to hire people’, is hun motto. Je kunt er werken zonder dat er om jouw CV gevraagd wordt. Iedereen is welkom. Hun initiatief kent inmiddels wereldwijd navolging, ook in Nederland.
Natuurlijk willen (en moeten) ze een rendabel bedrijf zijn, maar dat is voor hen een gevolg van goed personeelsbeleid en geen doel op zich. Hun basiswaarde is ‘vertrouwen’. Vertrouwen hebben in wat mensen kunnen en vertrouwen hebben in dat het wel goed komt. Dat is nog eens een ander uitgangspunt dan ‘hoe kunnen we zo productief en effectief mogelijk zijn?’
Heidi Jansen
