Met welke veranderingen in je werk heb jij te maken sinds de komst van de pandemie?
Op de korte termijn waren de gevolgen duidelijk: je hebt waarschijnlijk vanuit huis moeten werken, je hebt meer ‘gebeeldbeld’ dan ooit, je bent je werk of opdrachten kwijtgeraakt, of – vooral als je in de zorg werkt – je hebt juist veel meer uren moeten maken dan je gewend was.
Sinds de maatregelen versoepelen, vragen veel bedrijven zich af hoe ze verder moeten. Een kroeg runnen met mensen op anderhalve meter afstand, kan dat? Bioscopen en theater met maar 30 bezoekers, kan dat? Een kantoortuin, kan dat nog? De aanpassing aan de (hopelijk tijdelijke) realiteit geeft heel wat hoofdbrekens.
En de toekomst? Wat staat ons te wachten de komende maanden, jaren?
De deskundigen zijn het over een paar dingen eens. Er staat ons een flinke recessie te wachten, de werkloosheid zal stijgen en de gevolgen van de dualisering van de arbeidsmarkt (vast versus flexibel) worden nog duidelijker: heel veel mensen hebben geen inkomen of vangnet. Het is nu duidelijker dan ooit hoeveel risico flexibilisering met zich meebrengt. Voor de medewerker, wel te verstaan. Hopelijk zien we nu de urgentie om daar iets aan te doen.
Er zijn ook voordelen. De files zijn flink afgenomen en het wordt duidelijk dat het op kantoor véél leuker wordt.
Kantoor wordt namelijk een soort Starbucks, aldus een artikel in het NRC van 10 juni jl. Een plek om te brainstormen en om creatieve projecten op te starten. De rest van het kantoorwerk kan thuis. Veel bedrijven merken, volgens hetzelfde artikel, dat de productiviteit zelfs stijgt tijdens thuiswerken (wat niet per sé een goed teken hoeft te zijn, trouwens).
Natuurlijk willen we elkaar ook in het echt ontmoeten, dat is een diep-menselijke behoefte. Vandaar dat Starbucks wordt genoemd: we treffen elkaar straks een of twee dagdelen op kantoor en wisselen daar ideeën uit. Gezellige lunches en de koffiehoek houden we er in, want daar krijgt één van de belangrijkste onderdelen van ons werk vorm: verbondenheid met anderen.
Als we onze ‘cafékantoren’ dan ook nog regelmatig openstellen voor mensen van buiten onze vaste bubbel, houden we én een frisse kijk én we geven iedereen die tijdelijk aan de kant staat een kans om mee te doen.
Daar kan alleen maar iets goeds uit voortkomen.
Heidi Jansen
