“Strek je linkerarm en buig je romp zo ver mogelijk naar rechts, tien seconden volhouden en doorademen……”, klinkt het vanuit mijn laptop. Ik rek en strek erop los tegenwoordig.
Ben nog nooit zo lenig geweest.
Sinds we allemaal thuis werken en veel achter onze schermen zitten, vliegen de tips om fysiek vitaal te blijven om onze oren.
Voor onze mentale vitaliteit spreken psychologen ons toe vanuit de sociale media: “beperk het lezen van berichten in de media tot twee keer per dag, heb regelmatig contact met mensen waardoor je je gesteund voelt en maak een lijstje van dingen waar je blij mee bent”. Fijne, instrumentele tips, ze geven handvatten om iets te doen of te laten. Ze passen bij onze actie- en oplossingsgerichte samenleving.
Ik houd ervan en tegelijk voel ik ook de behoefte aan steviger kost. Iets dat bijdraagt aan vitaliteit op alle niveaus.
Ik wil kauwen op vragen als ‘Wat zijn ook alweer mijn idealen?’ ‘Wat is een goed leven en hoe breng ik het er tot nu toe vanaf?’ Deze vragen vergeet ik te vaak in mijn dagelijks gehaast. Ze worden in onze samenleving vaak afgedaan als gezeur waar je niets aan hebt. In een maatschappij waar alleen snel, concreet resultaat telt, lijken deze vragen inderdaad niet van deze tijd.
Zingevingsvragen van de langzame soort zijn dit, en daar houden we niet (meer) van.
Met instrumentele zingevingsvragen* weten we nog wel raad, die gaan bijvoorbeeld over hoe je je nuttig kunt maken voor de samenleving. Ook de intrinsieke zingevingsvragen vinden we prima, want die gaan over wat in zichzelf van waarde is, zoals vriendschap of wandelen met je hond. Dingen waar je blij van wordt en die je zin in de dag geven.
Het derde, ultieme niveau van zingeving, jaagt ons schrik aan, want dat gaat over levensbeschouwing en idealen. Daar ben je niet 1-2-3 uit. Eén van mijn idealen is: ‘een (werk)wereld waar vertrouwen, plezier en zorg voor elkaar de boventoon voeren’. Ik kan natuurlijk verkóndigen dat ik dat belangrijk vind, maar dat is nooit het hele verhaal bij ultieme zingevingsvragen. Een ideaal of levensbeschouwing kleurt je dag, het zit in alles wat je doet. Een ideaal geeft verantwoordelijkheid en vraagt een levenshouding. Als je eenmaal een ideaal hebt, krijg je er echter wel iets voor terug: motivatie, doelen, invulling van je leven. Vitaliteit 3.0 kun je het noemen.
Dus …… stretch, doe dingen waar je blij van wordt én (her)vind je idealen! Vitaliteit verzekerd.
Heidi Jansen
*Deze driedeling in niveaus van zingeving is van T. Bos en staan in Advisering in levensbeschouwing, zingeving en spiritualiteit, Nieuw Handboek Geestelijke Verzorging.
