We laden tegenwoordig van alles op: onze telefoon, onze auto, onze boormachine. Maar hoe zit dat met onszelf? Zingeving begint met ‘er zin in hebben’ en om er zin in te hebben, moet er wel energie zijn. Een lege boormachine heeft er geen zin in, die doet het niet.
In het NRC van 17 december 2018 is hoogleraar bevlogenheid (en bedrijfsarts) Willem van Rhenen aan het woord. ‘Structureel ‘op’ zijn hoort helemaal niet bij het leven. We negeren de vraag: wat gééft energie?’, zegt Van Rhenen.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar die vraag vind ik helemaal niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Ik neig te antwoorden ‘mijn werk’, maar daar kun je dus ook juist moe van worden. Van Rhenen geeft als metafoor de telefoon. Als die leeg is, leg je hem niet in de vensterbank om uit te rusten, nee, je legt hem aan de lader. Dat werkt, maar zou het niet nóg mooier zijn als we tijdens ons werk konden opladen? Dan hoef je niet zo lang aan de lader.
Misschien geeft een andere metafoor ons wel meer inzicht. Sinds een poosje rijd ik elektrisch en als je tijdens het rijden het gas even loslaat, laadt de auto automatisch op. Dit beeld roept de vraag op: ‘Hoe laat jij het gas los tijdens je werk?’ Daar weet ik direct het antwoord op: ‘Door koffie te gaan halen, uit het raam te staren, of een ommetje te lopen’. Dat betekent dan wel dat ik het werk neerleg en oplaad door even niet te werken.
Ik denk dat het helemáál mooi wordt als we opgeladen raken door ons werk. Daar zijn wel een paar voorwaarden aan verbonden. Om werk energie gevend te laten zijn moet je je taken aankunnen en het werk leuk vinden. Als je dan ook nog af en toe het gas loslaat, kom je vast en zeker opgeladen thuis.
