Werken is lang niet altijd leuk. Vroeg je bed uit, klagende klanten, teveel administratieve regeltjes, collega’s met een slecht humeur, de zoveelste reorganisatie. Het is me wat, dat werken. En dan moeten we het ook nog een heel leven volhouden.
Nogal wiedes dat velen reikhalzend uitkijken naar hun pensioen.
Onlangs sprak ik met een jonge man uit Italië. Hij vertelde dat hij zich verbaasde over onze manier van werken. Niet over de inhoud van ons werk, maar over de plek die het inneemt in ons leven. We zitten de hele dag op onze kantoorplek en daarna racen we naar huis om te eten, te slapen en weer klaar te zijn voor de volgende dag. Hij was gewend om na het werk naar het café te gaan om daar met zijn vrienden bij te praten. Elke dag tot negen uur. De dag eindigt daardoor altijd met de warmte en gezelligheid van vrienden. Je luistert naar elkaars verhalen, maakt flauwe grappen en lacht om elkaars onhebbelijkheden. Dát is het echte leven volgens hem.
Werk is niet het enige dat telt.
Misschien moet je er niet aan denken om elke dag in een café te zitten, maar volgens mij kunnen we wel iets leren van onze verre zuiderburen. Relativeren bijvoorbeeld. Werk is maar een onderdeel van je leven. Naast je werk ben je vader/moeder, vriend of buurman/vrouw. In een andere omgeving ontdek je meer kanten van jezelf. In gezelschap van vrienden word je gezien en gehoord, is er tijd voor jouw verhaal en dat van de ander. Van verhalen leer je, aan verhalen spiegel je je en verhalen van een ander brengen je op andere gedachten.
In Italië komt werkgerelateerde stress maar een beetje minder voor dan in Nederland, maar volgens mijn jonge gesprekspartner hebben ze er daar een andere manier om ermee om te gaan. Stress verdwijnt als je aan het einde van de dag samen kunt lachen om de voorvallen op je werk en je je gesteund voelt door je vrienden. Misschien doen wij dat wel door thuis met de benen omhoog te gaan zitten en met onze partner de dag door te nemen, of zingen we de stress weg in de auto, maar als we werk wat minder belangrijk maken, scheelt dat waarschijnlijk een hoop stress.
Heidi Jansen
