Kijkje in de keuken: in de wereld van HR en psychologie waar ik vandaan kom, werken we graag met vragenlijsten en modellen. Niet zozeer om mensen in een hokje te kunnen stoppen maar om mensen enigszins te kunnen plaatsen in perspectief, in vergelijking met anderen. Dus de blik is in beginsel juist breed en ruimdenkend. Hoe dan ook, dit is geen stuk om mijn vak te verdedigen. Het gaat mij om het uitlichten van een specifieke gedrags- en communicatiestijl die vaak als ‘blauw’ wordt betitelt. Diverse vragenlijsten en modellen zijn het ermee eens: als je blauw bent, houd je van structuur, regels en planningen, werk je nauwkeurig, ben je als de dood om fouten te maken en wil je graag kwaliteit leveren. Vaak blijkt uit het model dat dit komt door de combinatie van introvert en taakgericht gedrag.
Nu leven wij in een tijdsperk dat steeds sneller verandert en om flexibiliteit vraagt. De ‘early adopters’ juichen dit toe en zijn blij met deze ontwikkeling. Maar er is ook een grote groep die deze veranderingen als een bedreiging ervaart, vraagt om strengere regels en meer controle en probeert het oude systeem in ere te herstellen of zo lang mogelijk vast te houden. Je zou daar een hoop ‘blauw’ gedrag in kunnen zien.
Toch denk ik dat er ook in de toekomst blauwe mensen zullen zijn die heel goed in een snel veranderende omgeving gedijen. (Want van dat dat er aan zit te komen, ben ik aardig overtuigd).
Noem ze ‘het nieuwe blauw’ of ‘blauw 2.0’ en ze bestaan! Van de week sprak ik zo iemand, een HR-adviseur bij een grote woningbouwcorporatie. Haar organisatie staat voor een hoop uitdagingen, ze moeten mee met de ontwikkelingen in de politiek en maatschappij, met minder medewerkers efficiënter samenwerken, ondernemender worden en open staan voor wat hun klanten willen, en ga zo maar door. Bijna met een beetje schaamte gaf ze toe dat ze eigenlijk best ‘blauw’ was. Alsof dat iets negatiefs zou zijn. Volgens mij is dat echter een prachtige kwaliteit die zeer nuttig kan zijn in welk bedrijf dan ook.
Waar hem volgens mij wel de belangrijkste verschuiving in zit is het volgende: de blauwe kwaliteiten moeten minder worden ingezet ter controle en meer voor de regie. Of anders gezegd, als je loslaat dat je je omgeving kunt beheersen en plannen en meer terugvalt naar de basis: vertrouwen, dan kun je open staan voor wat er op je afkomt en daar op inspelen. En ja, dat mag zeker gestructureerd en aan de hand van overzichten, schema’s en noem maar op. Als je dat goed kunt, ben je een kei in structuur aanbrengen in tijden van continue verandering en is het in mijn ogen zeker cool om blauw te zijn!