‘Ik ben daar misschien wel goed in, maar gelukkig word ik er niet van, laat staan dan ik er zin van krijg’, zegt de jonge vrouw tijdens ons kennismakingsgesprek. Ze mag van haar werkgever een loopbaanonderzoek doen en werd geraakt door het woord ‘zingeving’ op onze site. Haar werkgever is heel tevreden over haar, maar zij voelt zich niet meer op haar plaats. Ze is goed in haar werk, maar ze mist iets.
We horen dit vaker. Mensen hebben de juiste competenties voor een functie, ze hebben zelfs talent en toch klopt er iets niet. Hoe kan dat?
In organisaties ligt de nadruk op het inzetten van je talent en competenties. Logisch, want daarmee verdienen organisaties hun geld. Talentmanagement is daarom een belangrijk onderdeel van Human Resource Management. Mensen die hun talenten inzetten zijn gelukkiger en leveren de organisatie meer op, is de gedachte. Vaak genoeg is dat wel zo, maar dat komt dan omdat talent – min of meer toevallig – ergens voor wordt ingezet waar de medewerker iets mee heeft.
Het probleem is echter dat je talent inzetten geen doel kan zijn.
Als je heel goed bent in klantcontact, kun je misschien genieten van leuke gesprekken met klanten, je klant raakt enthousiast over jullie en dat kan leiden tot een deal. Werkgever blij en jij vindt het best leuk om resultaten te halen. Maar wat als je iets moet verkopen waar jij de zin eigenlijk niet (meer) van ziet? Of als je je voor je werk moet verdiepen in milieuvraagstukken, terwijl jouw interesse daar niet ligt. Je kunt teksten prima analyseren, je kunt er rapporten over schrijven, maar het doet je niet veel.
Volgens ons gaat er iets vooraf aan de zoektocht naar wat je talent is. We merken in onze loopbaantrajecten wat er gebeurt als we eens uitgebreid stil staan bij wat iemand interesseert. Mensen veren op, vertellen waar ze als kind altijd mee bezig waren, waar ze alles over wilden weten. Leren ging vanzelf en competenties ontwikkelden zich. Doordat later in hun loopbaan de focus kwam te liggen op die competenties, verdween de interesse uit beeld.
Opvallend is dat veel mensen in eerste instantie zeggen: ‘Ik heb nooit specifieke interesses gehad.’ Als we doorvragen, blijken die er eigenlijk altijd te zijn (geweest). Interesses raken uit beeld als je ze niet voedt.
Als je zingevend werk zoekt, heb je er meer aan te weten wat je boeit, dan wat je competenties zijn. Interesse zorgt ervoor dat je nieuwsgierig en gemotiveerd blijft. Interesse is je kompas. Competenties zijn je gereedschappen.
Doordat we zó de nadruk zijn gaan leggen op waar we goed in zijn, zijn we het zicht op wat ons interesseert een beetje kwijtgeraakt. Om daar weer een idee van te krijgen, kun je je eens afvragen waar je tussen je 8e en 18e graag mee bezig was, of waar je je gevoel voor tijd bij verliest, welke tv-programma’s je graag kijkt, welke boeken je graag leest, wat vanzelf je aandacht trekt.
Leuke vragen om mee te nemen op vakantie toch?
